Μία γυναίκα κάπου στο Παγκράτι παθαίνει κρίση ειλικρίνειας…
[sc:readmore]
Η φάση είναι αυτοκριτική και ειλικρίνεια. Δεν συμβαίνουν συχνά κάτι τέτοιες εκλάμψεις αλλά όταν έρχονται λένε μόνο αλήθεια.
Κατηγορούμε τους άνδρες 18 ώρες το 24ώρο (όσες μείνουν από την αφαίρεση, κοιμόμαστε) πως ψεύδονται αισχρά όμως κι εμείς αγαπημένες μου δεν πάμε πίσω. Τα λέμε τα ψεματάκια μας κι ας διαρρηγνύουμε τα ιμάτιά μας κάθε φορά που μας απαγγέλλεται η κατηγορία του ψεύδους.
Κάποιες από εμάς το έχουμε κάνει επιστήμη το θέμα κι ας μην το παραδεχόμαστε. Μέχρι και hashtag στο Twitter έχουμε γίνει. Στις 8 Μαρτίου όλο το διαδίκτυο ασχολούνταν #LiesToldByFemales. Κάθε πικραμένος γκόμενος και κάθε καταπιεσμένος σύζυγος μπήκαν και έγραψαν τον καημό τους.
Όχι, χρυσά μου κορίτσια. Θα βγάλουμε τα άπλυτα μας στη φόρα μόνες μας για να προλάβουμε τους φαρμακόγλωσσους. Μόνο να σχολιάζουν ξέρουν. Για τις δικές τους ατάκες που έχουμε βαρεθεί να ακούμε, ούτε λόγος. Δεν πειράζει κύριοι. Με τη θέλησή μας θα ανοίξουμε τα χαρτιά μας.
Έχω πονοκέφαλο
Ίσως η πιο πολυχρησιμοποιημένη φράση που έχει ακουστεί ποτέ από στόμα γυναίκας. Βολεύει γιατί πάνω από όλα δεν μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως λες ψέμματα. Σε πονάει το κεφάλι όταν βαριέσαι να κάνεις σεξ, να βγεις βόλτα με βαρετή παρέα, να μαγειρέψεις, να πλύνεις, να κάνεις οτιδήποτε. Πιάνεις τα μηνίγγια, κλείνεις το ένα μάτι, το άλλο ανοιχτό για την αντίδραση, κουνάς το κεφάλι πέρα δώθε και μονολογείς ”Αχ, πάει να σπάσει”.
Σε βλέπω σαν φίλο
Αν θέλεις να τον αποφύγεις ή πιο απλά να ρίξεις χυλόπιτα αλλά με το γάντι θα πεις αυτό ακριβώς. Δεν είναι δυνατόν να τον θέλεις κολασμένα και να του πεις πως τον βλέπεις φιλικά. Φίλη είσαι με τη Μαρία. Με τον Αλέκο θέλεις να είστε ο ένας πάνω στον άλλο.
Θα βγω με τα κορίτσια
Ένα σπίτι καίγεται, παίρνει η ζωή μου φωτιά. Δεν είναι πως ψεύδεσαι διαρκώς αλλά αν θέλεις να καλύψεις οιαδήποτε κουτσουκέλα θα πεις πως ήσουν με τα κορίτσια. Και να θέλει να τσεκάρει, μπορούν τα κορίτσια να πουν κι αυτά ένα μικρό ψεματάκι. Εδώ κολλάει άψογα το ”Δεν είχα σήμα” αλλά και το πολύ πειστικό ”Η Κατερίνα είναι μαύρα χάλια, την απάτησε ο Κώστας”. Να συμπονέσει τη φίλη να ξεχάσει το στεφάνι του να μη χρειαστεί να δώσεις περαιτέρω εξηγήσεις.
Εγώ να προσποιηθώ; Ποτέ
Όχι αγάπη μου αφού είσαι ο καλύτερος, είναι δυνατόν να προσποιηθώ; Συνηθισμένη ψευτιά κι αυτή χωρίς τη δυνατότητα τσεκαρίσματος από τον άμεσα ενδιαφερόμενο. Αν έχεις υποκριτικό ταλέντο στα ”αχ και βαχ” και ”τι μου κάνεις, τι σου κάνω” τότε δεν είναι εύκολο να σε καταλάβουν. Το κάνεις γιατί δε θέλεις να τον απογοητεύσεις, δεν έχεις όρεξη για μακρά συζήτηση ούτε προλαβαίνεις να λύσεις τα υπαρξιακά του.
Δεν πεινάω θα φάω μία σαλάτα
Βρε χρυσό μου κορίτσι υποφέρεις και σε νιώθουμε πιο πολύ από τον καθένα. Φυσικά και πεινάς, φυσικά και θέλεις να φας ένα αρνί ψητό, φυσικά και θέλεις να πέσεις με τα μούτρα σε όλα τα πιάτα που βρίσκονται στο τραπέζι ξεχνώντας τα σοφά λόγια του κυρίου Ζαμπούνη. Θέλεις να φας σαν να μην υπάρχει αύριο και όχι να βοσκήσεις σαλατούλα. Τι να κάνεις όμως που πρέπει να είσαι μία κυρία στο δημόσιο χώρο. Βγαίνεις με το αγόρι και βρίσκεστε στα πρώτα ραντεβού, να πας για πίτα γύρο από όλα με έξτρα τζατζίκι; Σαλάτα και πάλι σαλάτα.
Φίλος είναι μόνο. Plus: Παίζει κάτι με τη Μαίρη
Γιατί να σε ξεκινήσει στις ζήλιες αφού μπορείς να το ”σώσεις”. Δε μιλάμε για ερωτικά παιχνιδίσματα αλλά για μία φιλική βόλτα με έναν συνάδερφο, με έναν παλιό συμμαθητή. Υπάρχουν βέβαια και οι περιπτώσεις που η φράση ”φίλος είναι μόνο” είναι κόκκινο πανί. Αν μάλιστα συνοδεύεται και από το ”Παίζει κάτι με τη Μαίρη” τότε σκούρα τα πράγματα. Να ρίξεις την ευθύνη στη Μαίρη κι εσύ να κινείσαι ανενόχλητη.
Περιμένω να αδιαθετήσω και έχω πρηστεί, δεν πάχυνα
Πρήξιμο, μεγάλο πρήξιμο. ”Μα πώς πετάει έτσι η κοιλιά μου; Γιατί δεν κουμπώνει το τζιν; Λες να φταίει εκείνη η σοκολατόπιτα που έφαγα χθες το βράδυ; Να με έπρηξε και το κομματάκι το παστίτσιο που έφαγα στο καπάκι;” Τα έχεις πει, τα λέμε κι εμείς αλλά από μέσα μας. Στον πολύ κόσμο χρησιμοποιούμε τη δικαιολογία της περιόδου. Κάνει και κάτι καλό αυτό το βάσανο.
2-3 πραγματάκια πήρα μωρέ
Έχεις προλάβει να πας στο σπίτι πριν από αυτόν. Να κόψεις τα ταμπελάκια, να βάλεις τα μισά στα άπλυτα, να βολέψεις τα υπόλοιπα στην ντουλάπα, να κρύψεις την απόδειξη και να αφήσεις μία μικρή σακουλίτσα με δύο (κυριολεκτικά) τσίτια σε σημείο που να το πιάνει το οπτικό του πεδίο αμέσως μόλις διαβεί το κατώφλι της φωλίτσας σας. ”Πάλι σήκωσες τα μαγαζιά;” ”Τι λες αγάπη μου; 2-3 πραγματάκια πήρα, τα απολύτως απαραίτητα”. Ο Πινόκιο ήταν το αγαπημένο σου παραμύθι, ε;
Ποιος έχει νεύρα; Μια χαρά είμαι
Νεύρα; Εγώ νεύρα; Ποιος έχει νεύρα; Όρεξη για καυγά έχεις; Ρίξτου και την ευθύνη για τα μουτράκια που γλείφουν το παρκέ. Το κάνουμε συχνά. Το λέμε το ψεματάκι μας και κολλάμε και το ”Μια χαρά είμαι” με ύφος ”μου χρωστάνε πέντε νοίκια και το ασανσέρ θέλει συντήρηση”. Δε θέλουμε να το συζητήσουμε αυτό που μας απασχολεί. Δεν είναι ακόμα η ώρα. Όταν θελήσουμε θα το καταλάβετε.
Δεν έχω τίποτα
Η ύψιστη ατάκα ψεύδους που μόνο μία γυναίκα μπορεί να πει. Δεν έχω τίποτα. Προσωπικά ζητήματα, συζήτηση κομμένη.
[sc:telos]
